اصلاح ساختاری با وحدت مدیریت2

«برتراند راسل» نیز در باره ی لزوم «وحدت مدیریت» ـ که از آن به عنوان امپراطوری وسیع جهانی نام می بردـ بشر را بر سر سه راهی بربریت، نابودی یا پذیرش حکومت واحد دانسته و معتقد است:

  «چون خرابی جنگ بیش از قرن گذشته است، احتمالا باید حکومت واحدی را قبول کنیم یا این که به عهد بربریت برگردیم و یا به نابودی نژاد انسانی راضی شویم.» .[1]

وی معتقد است:«مادام که یک حکومت واحد جهانی وجود ندارد، رقابت برای کسب قدرت مابین کشورهای مختلف وجود دارد و چون ازدیاد جمعیت خطر گرسنگی را به بار می آورد، قدرت ملی تنها راه جلوگیری از گرسنگی است، لذا در میان ملل گرسنه علیه آن هایی که غذای کافی دارند، بلوک ها و دسته بندی ها به وجود خواهد آمد. همین مطلب پیروزی کمونیسم را در چین توجیه می نماید. این حقایق ثابت می کند که دنیای علمی بدون یک حکومت جهانی ثبات و دوامی نخواهد داشت، مع هذا ممکن است گفته شود که این نتیجه گیری عجولانه بوده است، لکن آن چه مستقیماً از بحث فوق عاید می شود این است که در دنیا باید یک حکومت جهانی به وجود آید.».[2]

همان گونه که گفتیم و گفته های برخی دانشمندان نیز شاهد آن است، تنها راه نجات بشر از خطر نابودی، تشکیل حکومت واحد جهانی است. البته نوع حکومت واحد جهانی غیر از چیزی است که این دانشمندان ـ و دیگران که به این بحث پرداخته اند ـ می پندارند. درباره ی نوع و محتوای حکومت نجات بخش بشر، در بحث بعدی توضیح داده خواهد شد، اما باید دانست که لزوم تشکیل حکومت واحد جهانی، به احساس مشترک و قوی تبدیل شده است.

در این میان اگر متفکران مادی از «ضرورت» تشکیل چنین حکومتی خبر داده اند، بسیاری از ادیان بر این باورند که چنین حکومتی در آینده تشکیل خواهد شد.

در یکی از کتاب های هندوها به نام «دیده» درباره ی وحدت حاکمیت در آخرالزمان، آمده است:

«پس از خرابی دنیا پادشاهی در آخر زمان پیدا شود که پیشوای خلائق باشد و نام او «منصور» باشد و تمام عالم را بگیرد و به آئین خود آورد.»[3].

یکی دیگر از کتاب های هندوها به نام «وشن جوک» سرانجام تمام جهان را به حاکمیت یک نفر منتهی می داند:

«سرانجام دنیا به کسی برگردد که خدا را دوست دارد و از بندگان خاص او باشد.»[4].

درکتاب«باسک» یکیدیگر ازکتابهای هندوها،از فراگیری حکومت منجی بشر،با عنوان حکومت بر فرشتگان، پریان وآدمیان یاد می شود:

«دور دنیا تمام شود به پادشاه عادلی در آخر زمان، که پیشوای فرشتگان و پریان و آدمیان باشد و راستی حق با او باشد.»[5].

در کتاب «دداتک» از کتاب های مقدس برهماییان درباره ی وحدت جهان در آینده آمده است:

«... دست حق برآید و جانشین آخر «ممتاطا» ظهور کند و مشرق و مغرب عالم را بگیرد همه جا.»[6].

---

[1] . همان

[2] . مکارم شیرازی ناصر، حکومت جهانی مهدی، مدرسه الامام علی بن ابی طالب، قم، ص 54

[3] . همان

[4] . همان

[5] . همان

[6] . همان